Το Συμφωνικό ποίημα, εξιστορεί τις περιπέτειες και τις φάρσες του Γερμανού λαϊκού ήρωα Till Eulenspiegel. Τα βιολιά στα τέσσερα πρώτα μέτρα ξεκινούν μία ονειροπόληση και στη συνέχεια το θέμα του κόρνου παρουσιάζει στο κοινό τον Till (το θέμα αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο στην εκτέλεση του). Το κλαρινέτο συνεχίζει να παρουσιάζει τις πανουργίες του.
"Μια φορά και έναν καιρό "...
Η μουσική ακολουθεί τον Till στην ύπαιθρο άλλοτε καθώς καβαλάει ένα άλογο στην αγορά και αναστατώνει τους εμπόρους άλλοτε σαν περιπλανώμενο ιεροκήρυκα άλλοτε ερωτευμένο (βιολιά) ή να κυνηγάει τα κορίτσια, άλλες φορές πάλι να κοροϊδεύει τον Τεύτονα (βιόλες) ή τους ακαδημαϊκούς (φαγκότο), μέχρι τη στιγμή που ο κόσμος που τόσο έχει ειρωνευτεί, θα τον πιάσει και θα το δικάσει για βλασφημία.
Η ποινή του... είναι ο θάνατος. O Till ανασύρεται στην αγχόνη. Το τελευταίο του αγκομαχητό ακούγεται από μακριά και αποδίδεται από την τρίλια του φλάουτου.
Ένα pizzicato από τις χορδές αντιπροσωπεύει το κούμπωμα του λαιμού του, καθώς το σχοινί της θηλιάς φτάνει σε πλήρη έκταση. Λίγο πριν το τέλος εμφανίζεται σποραδικά ένα ευχάριστο μοτίβο. Μετά από μια στιγμή σιωπής, το θέμα "μια φορά κι έναν καιρό" που ακούστηκε στην αρχή επιστρέφει , υποδηλώνοντας ότι κάποιος σαν τον Till δεν μπορεί ποτέ να πεθάνει και το έργο τελειώνει καθώς ξεσπά μία χαρούμενη μελωδία.
Αρχικά το έργο είχε σχεδιαστεί σαν μία μικρή κωμική όπερα, όμως το 1894 ο Strauss αποφάσισε να το παρουσιάσει στην πιο συνοπτική φόρμα δηλαδή αυτή του Συμφωνικού ποιήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου