Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος άκουγε μουσική από τις κινήσεις των πλανητών. Με την θεωρία και τις αρμονίες των σφαιρών η οποία συνδυάζει τη συμπαντική με τη μουσική αρμονία, ο Πυθαγόρας επιχείρησε να εξηγήσει τη θέση και την κίνηση των πλανητών στον ουράνιο θόλο, δημιουργώντας ένα μοντέλο με τις αποστάσεις των πλανητών και τις αποστάσεις που έχουν οι νότες μεταξύ τους. Αργότερα, ο Πλάτωνας, συνέχισε τη θεωρία για τη μουσική που παράγεται από τα ουράνια σώματα δίνοντας πιο φιλοσοφικό περιεχόμενο. Έτσι συμπέρανε ότι αφού το σύμπαν είναι ένας ζωντανός οργανισμός, θα πρέπει να διαθέτει ψυχή και μουσική φύση. Χαρακτήριζε τη μουσική ως " την ομορφιά του σύμπαντος". Την αστρονομία με τη μουσική, τις συνέδεε ως αδελφές επιστήμες.
Δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά έρχεται η NASA, να φέρει από το διάστημα πειστήρια για την ύπαρξη της μουσικής των πλανητών. Οι αρμονικοί ήχοι που ηχογραφήθηκαν από το διαστημόπλοιο VOΥAGER 1 την εποχή που περιστρεφόταν γύρω από τον πλανήτη Δία και αργότερα από το VOΥAGER 2 όπου κατέγραψαν ηλεκτρομαγνητικά κύματα στο κενό του διαστήματος.
Πως όμως δημιουργούνται αυτοί η ήχοι; Παράγονται από τα ηλεκτρομαγνητικά σωματίδια, την πλανητική μαγνητόσφαιρα και από τους κραδασμούς των πλανητών. Μερικοί ήχοι μοιάζουν με τον άνεμο, τα κύματα, τα πουλιά, Θιβετιανά μουσικά μπολ κ.α
Η ΝΑΣΑ κυκλοφόρησε το 1992 σε CD την σειρά “Symphonies of The Planets – NASA Voyager Recordings”. Οι δίσκοι
αυτοί περιέχουν τους κοσμικούς ήχους που παράγονται από τους ηλιακούς ανέμους,
την πλανητική μαγνητόσφαιρα, τα ηλεκτρομαγνητικά σωματίδια, και τους “κραδασμούς”
των πλανητών.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου