Ο Τακάσι Γιοσιμάτσου (Takashi Yoshimatsu), γεννήθηκε στο
Τόκυο το 1953, και όπως και ο Τόρου Τακεμίτσου, δεν έλαβε κάποια επίσημη
μουσική εκπαίδευση, καθώς μεγάλωσε. Άφησε τις σπουδές του στην τεχνολογική
σχολή του Πανεπιστημίου Κέϊο το 1972, και δημιούργησε ένα ερασιτεχνικό
συγκρότημα που ονομαζόταν ΝΟΑ, και στο οποίο έπαιζε πλήκτρα (συνθεσάιζερ). Η
μουσική του συγκροτήματος έμοιαζε με τη μουσική των Pink Floyd. Ο Γιοσιμάτσου
άρχισε να ενδιαφέρεται για τη σκηνή της τζαζ και του προοδευτικού ροκ, και
ιδιαίτερα ότι αφορούσε στις δυνατότητες που μπορούν να διερευνηθούν μέσω της
ηλεκτρονικής μουσικής.
Ήταν φανατικός θαυμαστής των Walker Brothers και των
Ventures όταν ήταν 13 ετών, αλλά όταν ήταν 14 τον συνάρπασαν οι Συμφωνίες του
Μπετόβεν και του Τσαϊκόφσκι. Από τότε συνέθεσε μια σειρά από κομμάτια, πριν
γίνει πασίγνωστος με το έργο "Θρηνωδία για τον Τόκι" (σημ.: σπάνιο
πουλί της Ιαπωνίας) το 1981. Λίγο αργότερα, απογοητεύτηκε από την ατονική
μουσική, και άρχισε να συνθέτει σε ένα ελεύθερο νεορομαντικό ύφος με έντονες
επιρροές από την τζαζ, ροκ και κλασική ιαπωνική μουσική, ενισχύοντας τη φήμη
του το 1985 με το Κοντσέρτο του για Κιθάρα. Εργάστηκε για την ενορχήστρωση του
έργου "Tarkus" του συγκροτήματος Emerson, Lake and Palmer με μεγάλη
επιτυχία, γεγονός που οδήγησε σε πολλαπλές συναυλίες και 2 ζωντανές
ηχογραφήσεις. Πολλά από τα έργα του έχουν ηχογραφηθεί σε CD,
συμπεριλαμβανομένου του έργου "Η ηλικία των πουλιών / Έργα του Τακάσι
Γιοσιμάτσου" (από τη εταιρεία Camerata του Τόκιο). Από το 1998,
ανακηρύχτηκε ο "τιμώμενος συνθέτης" της μεγάλης αγγλικής εταιρείας
Chandos Records, η οποία κυκλοφόρησε από τότε πολλά CDs με διάφορα έργα του.
Από το 2007, ο Γιοσιμάτσου παρουσίασε 6 συμφωνίες και 11 κοντσέρτα: για
Φαγκότο, Τσέλο, Κιθάρα, Τρομπόνι, άλτο Σαξόφωνο, σοπράνο Σαξόφωνο, Ορχήστρα
Δωματίου, παραδοσιακά ιαπωνικά όργανα, και δύο για Πιάνο (ένα για το αριστερό
χέρι μόνο και ένα και για τα δύο χέρια), μια σειρά από Σονάτες, και διάφορα
μικρότερα κομμάτια για μουσικά σύνολα διαφόρων ειδών. Οι δύο Σουίτες του
"Atom Hearts Club" για ορχήστρα εγχόρδων αποτελούν αναμφίβολα φόρο
τιμής στους Beatles, τους Pink Floyd και τους Emerson, Lake and Palmer.
Η πλειοψηφία των συνθέσεών του είναι σε τριαδική μορφή και
περιέχει απλές, αρμονικές διαδοχές, ή σε ορισμένες περιπτώσεις πανδιατονισμός
(σημ.: σύστημα στο οποίο και οι 7 φθόγγοι μιας κλίμακας εξισώνονται ιεραρχικά,
π.χ στην κλίμακα Ντο μείζονα το Ντο δεν ακούγεται ως τονική και το Σολ ως
δεσπόζουσα - ένας τρόπος να επιτευχθεί αυτό είναι η ταυτόχρονη ήχηση πολλών
διατονικών φθόγγων). Συχνά ακούμε επεκτάσεις τετράφωνων συγχορδιών
ακολουθούμενες από ολοτονικές αρμονίες (π.χ. στο 1ο μέρος της 5ης Συμφωνίας
του, ή στο 1ο μέρος του Κοντσέρτου "Cyber Bird" για Άλτο Σαξόφωνο, το
οποίο επιπλέον, κάνει χρήση της ελεύθερης ατονικής τζαζ, ή στο τελευταίο μέρος
του Κοντσέρτου "Orion Machine", ή στο Κοντσέρτο του για Σαξόφωνο και
Ορχήστρα "Albireo Mode"). Τα έργα του για ιαπωνικά παραδοσιακά όργανα
(όπως το "Subaru", και το "Within Dreams, Without Dreams")
κάνουν χρήση των παραδοσιακών ιαπωνικών κλιμάκων και τρόπου κουρδίσματος των
οργάνων.
Έχει δημοσιεύσει μερικά δοκίμια και λεξικά για την κλασική
μουσική. Του αρέσει επίσης να ζωγραφίζει, και έχει εικονογραφήσει τα δικά του
βιβλία.
πηγή:evmelia-festival.org
