Γιάννης Ρίτσος, Φως

Ένα κλαδάκι μυγδαλιάς

μπρος στο παράθυρο,

ένα κλαδάκι μοναχά

σου κρύβει το μισό χωριό.

Ο έρωτας με την παλάμη του

σου κρύβει όλο τον κόσμο.

Μένει το φως μονάχα΄

καλή εβδομάδα

Αντωνης Νταλγκας - Αμανες καληνυχτας

Ο Αντώνης Ντάλγκας γεννήθηκε το 1892 στο προάστιο Αρναούτκιοϊ της Κωνσταντινούπολης. Ήταν το τρίτο παιδί μιας ευκατάστατης οικογένειας, ύστερα από δυο κορίτσια, τις αδελφές του Αικατερίνη και Ελένη. Εκεί παρακολούθησε, πιθανότατα, τα πρώτα του μαθήματα ενώ παράλληλα δούλευε βοηθώντας τον εμποροράφτη πατέρα του. Έγινε γιλεκάς, επάγγελμα το οποίο δεν άσκησε ποτέ. Ήδη από το 1850 λόγω των ευνοϊκών οικονομικών εξελίξεων, δημιουργείται η ανάγκη ψυχαγωγίας όλων των κοινωνικών στρωμάτων μέσα από το τραγούδι. Επίσης κομπανίες σχηματίζονται και περιοδεύουν σε μεγάλες πόλεις του Ελληνισμού, όπως η Σμύρνη, η Κωνσταντινούπολη και η Αλεξάνδρεια. Στο περιβάλλον αυτό μεγαλώνει και ο Αντώνης Νταλγκάς, που ακούει και θαυμάζει τους σπουδαίους Τούρκους ερμηνευτές της εποχής εκείνης. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Φίλανδρου Μάρκου(φίλος αρχικά και μετέπειτα γαμπρός του Νταλγκά) στον Παναγιώτη Κουνάδη, ο μεγάλος ερμηνευτής πλησιάστηκε από ένα μουσικό της ορχήστρας, ο οποίος του έδωσε την ευκαιρία να τραγουδήσει. Εκείνο το βράδυ, γύρω στα 1910, η φωνή του εντυπωσίασε στο βαθμό που εντάχθηκε στο σχήμα εκείνο. Γρήγορα έμαθε ούτι και κιθάρα και εξαπλώθηκε η φήμη του. Την εποχή εκείνη απέκτησε και το ψευδώνυμο «Νταλγκάς»,που σημαίνει στα τούρκικα «κύμα», λόγω των κυματισμών και των τσακισμάτων της φωνής του.περισσότερα...

Pauliina Lerche "Tulikatriili"

http://www.pauliinalerche.com

Ακορντεονόφιλοι μου σας εύχομαι μια υπέροχη εβδομάδα.

La Nonna - Ηρακλής Βαβάτσικας / La Nonna - Iraklis Vavatsikas

Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Bach - Goldberg Variations (accordion)

Καλή Ανάσταση

Μουσικά Νέα - Θέατρο

le quartet

απο το σκοτάδι στο φώς

chouska ensemble

Πάσχα στην Αθήνα

Μelina darling

Κovacs

Black Keys

The Liminanas


zyklon ή το πεπρωμένο

ΤΡΑΒΑ ΡΕ ΜΑΓΚΑ ΚΑΙ ΑΛΑΝΙ ΚΩΣΤΑΣ ΡΟΥΚΟΥΝΑΣ

Καλημέρα και καλή Μεγάλη εβδομάδα.

Ο Κώστας Ρούκουνας ήταν φημισμένος
τραγουδιστής, εκτελεστής σαντουριού και τραγουδοποιός του ρεμπέτικου, γνωστός
και ως «Σαμιωτάκι». περισσότερα εδώ...



(Θα τη φτιάξω κάποια στιγμή την παρτιτούρα). Σας φιλώ!

Yury Kazakov + Μπαγιάν

Το μπαγιάν είναι μια χρωματική ρώσικη κοντσερτίνα που πήρε το όνομα αυτό από τον θρυλικό βάρδο Μπαγιάν ή Μπογιάν. Έχει τρεις σειρές κουμπιών στο δεξί πληκτρολόγιο, ενώ το αριστερό είναι όμοιο με αυτό του ακορντεόν. Τα επονομαζόμενα όργανα επιλογής (selection instruments) στα οποία το αριστερό πληκτρολόγιο παράγει μονές νότες αντί για ακόρντα, προορίζονται για ιδιαίτερα ικανούς εκτελεστές.

Και τα δύο πληκτρολόγια διαθέτουν ποικίλο αριθμό ρετζίστρων. Το μπαγιάν χρησιμοποιείται σε ορχήστρες ως συνοδεία αλλά και ως σόλο όργανο ενώ είναι στενά συνδεδεμένο με την παραδοσιακή τσαστούσκα (σύντομο τραγούδι με ποιητικό περιεχόμενο και επίκαιρες αναφορές).








πηγή: εικονογραφημένη εγκυκλοπαίδεια μουσικών οργάνων

Καλημέρα και καλό μήνα. Πριν λίγες ημέρες διάβασα το ποίημα το Μάνου Ελευθερίου γραμμένο για τον Βαγγέλη Γιακουμάκη. Με συγκίνησε και με καθήλωσε παράλληλα. Εξάτμισε όλα μου τα συναισθήματα. Αν θέλετε το διαβάζετε και ακούτε μετά τον Piazzolla ή αντίστροφα. Εύχομαι να έχετε μια υπέροχη εβδομάδα.  

Μάνος Ελευθερίου - Μάρτης 2015

  

Πώς είναι ο έρωτας γραμμένος στο πετσί μας.

Με γράμματα άραγε ή μαύρους αριθμούς.

Αίμα θηλάζει κι η Ελλάδα κι η ζωή μας

Μα οι εχθροί μας πίνουν μόνο αγιασμούς.

Των δράκων γάλα, δηλαδή. Και το φαρμάκι.

 Κρίμα. Δεν γνώρισες τον Κώστα Καρυωτάκη.

Στους ουρανούς θ' αναγνωρίσουνε ποιος ήσουν.

Ξέρουν αυτοί. Το φωτοστέφανο χρυσό.

Φώτιζες νύχτες των ανθρώπων που θα ζήσουν

κι έχουν και θάνατο και φως μισό μισό.

Όχι τσεκούρι και μπαλτάς. Μήτε και σφαίρα.

Μ' ένα σουγιά που κόβει φλέβες στον αέρα.

Με του Μακμπέθ πήγες τις μάγισσες, στους βάλτους

να βρεις πώς σμίγει το χρυσάφι με χαλκό

κυνηγημένος απ΄το σώμα σου κοντά τους

αλλά ποιος δαίμονας ξορκίζει το κακό.

Δεν παραστάθηκαν Απόστολοι εκ περάτων

 Κι ας πήραν όψη τα μυστήρια των πραγμάτων.

Τι συζητούσες στον Αγρό του Κεραμέως

στους κήπους του αίματος σαν μια σταλαγματιά.

Για στρατηλάτης δεν σου πήγαινε γενναίος

μήτε τσιράκι στων τραμπούκων τη στρατιά.

Επαρχία, επαρχία, όλα τα σφάζεις.

Λυσσάς και ράβεις και κεντάς κι όλο σπαράζεις.

Ο Γκρέκο εδώ, ο Λόρκα εκεί. Ποιος θα κερδίσει.

Τους ξέρεις άραγε να ρίξεις μια ματιά.

Και τώρα ποιος από τους δυο θα ζωγραφίσει

την ομορφιά σου, σαν την άγρια νυχτιά.

Σ' άγγιξαν άραγε τα φίδια κι οι αράχνες.

Τι μυστικά σού είπε το φως μέσα στις πάχνες.

Αθώοι όλοι. Σε μια χώρα των αθώων.

Δεν σε γνωρίσαμε να πιούμε έναν καφέ,

δυο τρεις κουβέντες για τους άθλους των ηρώων

γι' αυτούς που ζούνε συντροφιά μ' έναν χαφιέ.

Λυσσούν να σ' έβρουν τα σκυλιά. Λυσσούν οι σκύλοι.

Κι η ομερτά στις καφετέριες καντήλι.

Πώς να σου γράψω, το λοιπόν, βιογραφία

αφού οι λέξεις μου είναι μόνο της βροχής.

Ποτέ το μπλε δεν το χωρά δικογραφία.

Θυμίζει σύλληψη κι εκτέλεση εποχής.

Είμαστε άρρωστοι βαριά από νοσταλγία.

Μας περιμένουν τα τσιγγέλια στα σφαγεία.

Γιώργος Σισιλιάνος

O Γιώργος Σισιλιάνος (1920-2005) είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μουσικού μοντερνισμού στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και σπούδασε ανώτερα θεωρητικά με τους Κώστα Σφακιανάκη, Μάριο Βάρβογλη και Γεώργιο Σκλάβο. Aπό το 1951 έως το 1953 φοίτησε στην Ακαδημία Santa Cecilia στη Ρώμη, με καθηγητή τον Ildebrando Pizzetti (Δίπλωμα σύνθεσης, 1953). Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία ήρθε σε επαφή με τη μουσική του Béla Bartók και των συνθετών της Δεύτερης Σχολής της Βιέννης, γεγονός αποφασιστικής σημασίας για τη μετέπειτα πορεία του, αφού τον οδήγησε στην απόφαση να στραφεί στα σύγχρονα μουσικά ρεύματα. Μετά τις σπουδές του στην Ιταλία, πήγε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε ως ακροατής την τάξη σύνθεσης του Tony Aubin στο Conservatoire National (1953-54) και στη συνέχεια στην Αμερική όπου παρακολήθησε τις τάξεις των Walter Piston στο Πανεπιστήμιο του Harvard, Boris Blacher στο Tanglewood και Vincent Persichetti στη Σχολή Juilliard της Νέας Υόρκης (1955-56). Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο έπαιξε η γνωριμία του Σισιλιάνου στις Ηνωμένες Πολιτείες με τον Δημήτρη Μητρόπουλο, ο οποίος μάλιστα παρουσίασε αργότερα (Μάρτιος 1958) σε πρώτη εκτέλεση την Πρώτη Συμφωνία, έργο 14 (1956)του συνθέτη με τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης.

Το 1956 ο Σισιλιάνος εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα. Υπήρξε ένας από τους πρώτους Έλληνες συνθέτες που χρησιμοποίησαν σύγχρονα μουσικά ιδιώματα. Η συνολική μουσική του παραγωγή αριθμεί 63 έργα και περιλαμβάνει όλα τα είδη: συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική για πιάνο, κύκλους τραγουδιών, όπερα, μπαλέτο, σκηνική μουσική, κ.ά.

Παράλληλα με την συνθετική του εργασία ο Σισιλιάνος συμμετείχε ενεργά στη δημόσια μουσική ζωή. Διετέλεσε Προϊστάμενος των Μουσικών Εκπομπών του άλλοτε Ε.Ι.Ρ. (1960-62), Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Μουσικής του Υπουργείου Παιδείας (1963-64), Αντιπρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Εταιρείας Σύγχρονης Μουσικής και του Ελληνικού Συνδέσμου Σύγχρονης Μουσικής (1964-68 και 1965-69, αντίστοιχα), Διευθυντής Μουσικών Εκπομπών του Ε.Ι.Ρ.Τ. (1974), μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής και του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (1976-79 και 1980-81, αντίστοιχα), Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών (1981-89), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ε.Ρ.Τ. (1987-88) και Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Ε.Λ.Σ. (1990-94).

Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ο Σισιλιάνος απέσπασε σημαντικές διακρίσεις. Το 1962 κέρδισε για το Κουαρτέτο εγχόρδων, αρ. 3, έργο 15, το 3ο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Κουαρτέτου της Λιέγης, ενώ δύο φορές επελέγησαν έργα του για να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στα Φεστιβάλ της Διεθνούς Εταιρείας Σύγχρονης Μουσικής (Στάσιμον Β’, έργο 25, Μαδρίτη, 1965 καιΠροοπτικές, έργο 26, Πράγα, 1967). Ακόμα τιμήθηκε για τη συνολική του προσφορά με τα εξής μετάλλια και βραβεία: Cavaliere “Al merito della Republica Italiana” (Ρώμη, 1962), Chevalier des Arts (Παρίσι, 1990), Βραβείο Herder (Βιέννη, 1991), Βραβείο της Ειρήνης Γ. Παπαϊωάννου της Ακαδημίας Αθηνών (1994). Το 1999 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Στο έργο του Γιώργου Σισιλιάνου διακρίνονται τρεις περίοδοι. Η πρώτη περίοδος κατά την οποία ακολουθεί τονικά και τροπικά ιδιώματα, περιλαμβάνει τα έργα που γράφτηκαν μέχρι το 1953, χρονιά ολοκλήρωσης των σπουδών του στην Ιταλία, όταν ακόμα πίστευε ότι το μέλλον της ελληνικής μουσικής βρισκόταν «στο σημείο όπου το Βυζαντινό Εκκλησιαστικό Μέλος διασταυρώνεται με το Ελληνικό Δημοτικό Τραγούδι». Mε το Κοντσέρτο για Ορχήστρα, έργο 12 (1954), που αποτελεί την πρώτη προσέγγιση του συνθέτη με τη δωδεκάφθογγη μέθοδο, εγκαινιάζεται η δεύτερη περίοδος, η οποία χαρακτηρίζεται από την αναζήτηση και τον πειραματισμό γύρω από τα σύγχρονα μουσικά ρεύματα (δωδεκαφθογγισμός, σειραϊσμός, μετασειραϊκές τεχνικές, ηλεκτρονική μουσική) και διαρκεί περίπου 25 χρόνια. Η Μελλιχόμειδη, έργο 44 (1980), σηματοδοτεί το πέρασμα στην τρίτη περίοδο της συνθετικής του δημιουργίας, κατά την οποία ο Σισιλιάνος πραγματοποιεί μια συνειδητή στροφή σε ένα μελωδικότερο και πιο εύληπτο ιδίωμα.

περισσότερα...

πηγή: www.hellenicmusiccentre.com   Βάλια Χριστοπούλου, Μουσικολόγος

Tanagraea foe 2 pianos
op 23 eight children's miniatures
Παραλλαγές
PAYSAGES (fragment)