Παραδίδονται ιδιαίτερα μαθήματα Ακορντεόν
αρμονίου, πιάνου, φλογέρας,
τραγουδιού για νήπια και παιδιά,
θεωρίας της μουσικής,
μουσικής προπαιδείας,
Μορφολογίας και Ιστορίας της μουσικής,
Ειδικού Αρμονίας, Αντίστιξης, Φυγής
Βυζαντινής Μουσικής
με διαφοροποιημένη διδασκαλία
(και μέσω διαδικτύου/online)


Προετοιμασία εισαγωγής σε Μουσικά Σχολεία

Στείλτε το μήνυμα σας στη φόρμα επικοινωνίας







Εύχομαι η νέα χρονιά να σας φέρει μέρες καρποφορίας σε όλους τους τομείς της ζωής σας. Να ξυπνάτε με την αγάπη και να κοιμάστε με την ελπίδα. Καλή Χρονιά!

Λάζαρος Κουλαξίζης - Ανδρέας Παπάς



Καλημέρα και καλή εβδομάδα με τον αγαπημένο μου Έλληνα δεξιοτέχνη Λάζαρο Κουλαξίζη. Οι πληροφορίες που αναφέρονται είναι σημαντικές, δείτε το σαν ένα μάθημα της εβδομάδας μιας και θα είμαστε μακριά για λίγες ημέρες.

Μορφολογία

Μορφολογία

Είναι ο επιστημονικός κλάδος της μουσικής που ασχολείται με τις διάφορες συνθέσεις και εξετάζει τα στοιχεία από τα οποία αποτελείται ένα μουσικό κομμάτι. Αυτά τα στοιχεία μας δίνουν τη μορφή
(φόρμα)  των διάφορων συνθέσεων, οι κυριότερες από τις οποίες είναι:
Σονάτα
είναι η μουσική σύνθεση για ένα ή περισσότερα μουσικά όργανα και αποτελείται απο τρία ή τέσσερα μέρη διαφορετικής ρυθμικής αγωγής. Η Σονάτα αντικατάστησε τα πολυφωνικά τεμάχια του 16ου αιώνα. Ο Μπετόβεν δίνει την οριστική μορφή της Σονάτας. Τα μέρη της Σονάτας είναι: Allegro, andante, minuetto ή scherzo, Allegro ή molto-allegro ή presto.
Πρελούδιο
Είδος εισαγωγής, είδος προλόγου, συνήθως σύντομο που προηγείται των χορών της Σουίτας. Αργότερα πήρε ευρύτερη σημασία και συχνά υπονοεί τον πρόλογο ενός λυρικοθεατρικού έργου ή μελοδράματος.
Φούγκα
Πολυφωνική αντιστικτική σύνθεση τεχνικού και εγκεφαλικού περιεχομένου. Στη Φούγκα υπάρχει ένα θέμα που το παρουσιάζει μια φωνή και έπειτα το μιμούνται άλλες φωνές με ορισμένους κανόνες και συνδυασμούς μέχρι το τέλος. Τα κυριότερα μέρη είναι: το θέμα, η απάντηση,  το αντίθεμα, τα επεισόδια, η περίληψη του θέματος (stetto) και η ουρά ή κατάληξη (coda). Η Φούγκα είναι η τελειότερη μορφή της Αντιστίξεως και έφτασε σε μεγάλη ανάπτυξη με τους Μπάχ και Χάιντελ.
Ουβερτούρα
Είναι η σύνθεση για ενόργανη μουσική η οποία χρησιμεύει σαν εισαγωγή σε ένα μουσικό έργο ή σαν εισαγωγή στο άνοιγμα της σκηνής και κυρίως στην Όπερα και στο Ορατόριο.
Συμφωνία
Είναι μουσική σύνθεση για ορχήστρα από πολλούς εκτελεστές και όργανα με διάφορες ποικιλίες. Η συμφωνία εμφανίστηκε πρώτα στην Ιταλία αλλά αναπτύχθηκε στη Βιέννη με τους συνθέτες Χάυδν, Μότσαρτ και Μπετόβεν. Αποτελείται από 4 μέρη: Allegro, Andante, Finale, Rondo.
Κοντσέρτο
'Έργο για φόρμα σονάτας σε τρία μέρη,  για ένα όργανο και ορχήστρα όπου πολλές φορές ο συνθέτης προσπαθεί να επιδείξει την τεχνική ικανότητα του εκτελεστή δηλ του σολίστ. Τα μέρη είναι ALLEGRO, ANDANTE, ALLEGRO. Κοντσέρτο Γκρόσσι - Είναι μουσικές συνθέσεις εκτελούμενες από ορχήστρα εγχόρδων στην αρχή. Αργότερα προστέθηκαν και μερικά πνευστά.
Συμφωνικό ποίημα
Είναι έργο με ελεύθερη μορφή. Στο συμφωνικό ποίημα ο συνθέτης περιγράφει με τη μουσική του μια υπόθεση ή ένα ποιητικό κείμενο.
Ορατόριο
Η λέξη προέρχεται από το λατινικό Oratorium που σημαίνει προσευχητάριο, τόπος προσευχής. Εμφανίζεται παράλληλα με το μελόδραμα και πρόδρομος αυτού είναι τα αρχαία μυστήρια. Έχουν όμως την εξής διαφορά με το μελόδραμα:  το μελόδραμα είναι ένα μουσικό δραματικό έργο που παίζεται στο θέατρο με σκηνικά κτλ, ενώ το Ορατόριο δεν παίζεται στο θέατρο αλλά σε αίθουσες συναυλιών και στους ναούς. Είναι ένα μουσικό δράμα με βιβλική υπόθεση, άλλοτε με θρησκευτική και άλλοτε κοσμική. Είναι έργο χορωδιακό στο οποίο λαμβάνουν μέρος δυο ή περισσότεροι σολίστ με τη συνοδεία ορχήστρας.
Όπερα
Είναι δράμα όπου η μουσική αποτελεί κύριο στοιχείο με δική του ενότητα. Η όπερα εμφανίζεται προς το τέλος του 16ου και τις αρχές του 17ου αιώνα στη Φλωρεντία απο έναν όμιλο Φλωρεντινών φίλων της αρχαιότητας.Σκοπός τους ήταν η αναβίωση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας... Τα στοιχεία τη όπερας είναι: Άρια (τραγούδι), το ρετσιτατίβο (απαγγελία, ομιλία τραγουδιστή), τα χορωδιακά μέρη (κόρο), τα ορχηστρικά μέρη, τα ενδιάμεσα (μπαλέτο κτλ).  Πριν απο το άνοιγμα της αυλαίας συνήθως ακούγεται η "εισαγωγή", ένα ορχηστρικό κομμάτι που περιλαμβάνει βασικά μουσικά θέματα του έργου ή είναι ανεξάρτητο και έχει σκοπό να δημιουργήσει το κατάλληλο ψυχολογικό κλίμα στον ακροατή για την παρακολούθηση του έργου. Η σκηνοθεσία είναι απαραίτητη και σημαντική  διότι δίνει μεγαλοπρέπεια και φαντασμαγορία. Το λογοτεχνικό κείμενο της όπερας λέγεται λιμπρέτο.
Η όπερα με κωμικό χαρακτήρα λέγεται "όπερα μπούφα".
Οπερέττα
Γεννήθηκε από την Όπερα και είναι ελαφρό θεατρικό είδος. Περιλαμβάνει εναλλάξ άσματα και πεζό λόγο και τελειώνει συνήθως με την παρωδία ή τη σάτιρα.
ΙΝΤΕΡΜΕΤΖΟ
Κομμάτι για οργανική μουσική που παίζεται από την ορχήστρα στα ενδιάμεσα των πράξεων ενός μελοδραματικού έργου συνήθως.
ΠΟΤ-ΠΟΥΡΙ
Είναι μέρη απο διάφορες μουσικές συνθέσεις.
ΡΑΨΩΔΙΑ
Ελεύθερη σύνθεση με θεματικό υλικό από δημοτικά τραγούδια ή χορούς. Ο τύπος της ραψωδίας καθιερώθηκε κυρίως απο τον Λίστ ο οποίος στις ραψωδίες του περιέλαβε Ουγγρικά ηρωικά θέματα.
ΣΟΥΪΤΑ
Σειρά από μουσικά κομμάτια που αποτελούν διαδοχή διαφόρων χορών (Αλεμάντ, Γκαβόττα, Σαραμπάντα, Κουράντ) με ρυθμική αγωγή που εναλλάσσεται. Την αργή ακολουθεί γρήγορη και αντίθετα. Το πρώτο μέρος, το εισαγωγικό, είναι συνήθως ελεύθερο.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Εκκλησιαστική ακολουθία. Στη Δυτική Καθολική Εκκλησία η λειτουργία περιλαμβάνει:
KYRIE Κύριε
GLORIA δόξα
CREDO πιστεύω
BENEDICTUS ευλογημένος
AGNUS DEI αμνός του Θεού
Η λειτουργία των διαμαρτυρομένων δε διαφέρει απο τις καθολικές με τη διαφορά ότι αυτή ψάλλεται σε κάθε γλώσσα του λαού.
Πάθος
Είναι ένα είδος μουσικής, τύπου ορατορίου, βασισμένο στα πάθη του Χριστού,  στα τέσσερα ευαγγέλια. Στην αρχή δημιουργήθηκε στην Καθολική Εκκλησία με τον τύπο αντιφωνικού διαλόγου. Οι μουσικοί διάλογοι γίνονται στα εωθινά αναγνώσματα της Μεγάλης εβδομάδας και ψάλλονταν απο τόσα πρόσωπα όσα ήταν τα πρόσωπα στο Ευαγγέλιο. Έτσι γεννήθηκε"το δράμα του πάθους" για την βδομάδα των παθών και το "δράμα των Χριστουγέννων" για την ομώνυμη γιορτή, και έτσι δημιουργήθηκαν τα μυστήρια.
Εμβατήριο
Τραγούδι με ρυθμό γυμναστικού βήματος.
Μπαλάντα
ballare=χορεύω
Είδος χορευτικό στην αρχή. Κατόπιν πήρε τη σημασία ενός έργου βασιζόμενου σε θρύλο είτε για τραγούδι είτε για όργανο κυρίως.
Μυστήρια
Καλούνται έτσι στο μεσαίωνα τα λειτουργικά δράματα που παίζονταν στα προαύλια των ναών και αργότερα στους δρόμους. Η μουσική λαμβανόταν κυρίως απο τα δημοτικά άσματα.
Ρέκβιεμ
Είναι η νεκρώσιμη και επιμνημόσυνη ακολουθία των Καθολικών απο την αρχική λέξη REQUIEM AETERNAM DONA EIS DOMINE
Duetto
ή διωδία είναι μουσική μελωδία για δύο φωνές ή για δύο όργανα ή μια φωνή και ένα όργανο.
Τρίο
Μουσική σύνθεση για τρία όργανα και ιδιαίτερα για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλο.
Quartetto
Σύνθεση γραμμένη για τέσσερα όργανα ή για τέσσερις φωνές ή για ομάδα τεσσάρων καλλιτεχνών. Αποτελείται απο το πρώτο και δεύτερο βιολί, βιόλα και βιολοντσέλο. Υπάρχουν  και κουαρτέτα με έγχορδα και πιάνο και κουαρτέτα απο έναν πλαγίαυλο και τρία έγχορδα κτλ.
Finale
Λέγεται το τέλος μίας σύνθεσης και έχει χαρακτήρα μάλλον εύθυμο και ζωηρό. Ακόμα και χαρακτήρα εκφραστικό και παθητικό π.χ παθητική συμφωνία του Τσαϊκόφσκυ.

πηγή: από παλαιό σχολικό βιβλίο 

Handel's Messiah



Ο Μεσσσίας είναι ορατόριο του Γερμανού συνθέτη Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ, το οποίο γράφτηκε το 1741 σε λιμπρέτο του Τσαρλς Τζένενς, συμπεριλαμβάνοντας αποσπάσματα από τη Βίβλο καθώς και Ψαλμούς από το Αγγλικανικό Προσευχητάριο. Πρωτοπαρουσιάστηκε στο Δουβλίνο στις 13 Απριλίου 1742 και έκτοτε είναι ένα το συχνότερα εκτελούμενα χορωδιακά έργα του ρεπερτορίου της δυτικής μουσικής.
Από τεχνικής πλευράς, ο Μεσσίας απαιτεί σχετικά μικρό όγκο τραγουδιστών και μουσικών, ενώ πολλά από τα επιμέρους τμήματά του ενδέχονται εναλλακτικές ενορχηστρώσεις, τονικότητες κλπ. Λόγω της δημοτικότητάς του, στις δεκαετίες που ακολούθησαν, το έργο «παραμορφώθηκε» τρόπον τινά, με χρήση γιγαντιαίων ορχηστρών και χορωδιών, ενώ ανάμεσα στις πολυάριθμες ενορχηστρώσεις και διασκευές συνέβαλλε και με τη δική του εκδοχή ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ.
καλή εβδομάδα!

Trilha sonora completa: Waking Life_ Tosca Tango Orchestra








The Wakιng Life εκτέλεσε και έπαιξε ο Glover Gill συνοδεύοντας την ορχήστρα Tosca Tango Orchestra
Glover Gill biography

To Walking Life είναι μια ταινία κινουμένων σχεδίων  και ερευνά ένα ευρύ φάσμα φιλοσοφικών θεμάτων, όπως τη φύση της πραγματικότητας, τα όνειρα, τη συνείδηση, το νόημα της ζωής, την ελεύθερη βούληση και τον υπαρξισμό. Όποιος γνωρίζει ιταλικά ας την παρακολουθήσει έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Μάριος Στρόφαλης. EUROPEAN TAXIM



και με χορευτική συνοδεία!



Καλημέρα. Το Marios Strofalis Quartet σας το έχω ξαναπαρουσιάσει. Εδώ ο ακορντεονίστας είναι ο Βαγγέλης Βεργωτής και είναι απολαυστικός όπως και η υπόλοιπη ομάδα. Το τραγούδι αυτό το αφιερώνω σε ένα "μοναδικό" άνθρωπο. 

Μουσικά Νέα

Η ζωή δεν είναι ποτέ ούτε τόσο ωραία ούτε τόσο άσχημη όσο τη φανταζόμαστε, είναι όμως το μόνο που έχουμε.
S.Freud

US champion accordionist Danielle Renzi, Bob Paolo Music Studio, Johnsto...



Καλημέρα και καλή εβδομάδα. Σήμερα θα παρακολουθήσουμε ένα μάθημα. Αρκετά απολαυστικό θα έλεγα. Να ξέρετε πως η μαθήτρια δεν έμαθε εκείνη τη στιγμή το κομμάτι τόσο καλά, μελέτησε αρκετά για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Η Danielle Renzi ξεκίνησε το ακορντεόν στα επτά της χρόνια και πειραματίστηκε σε πολλά είδη μουσικής. Παίζει σε κρουαζιέρες ή σε διάφορες εκδηλώσεις και έχει κερδίσει το Roland National Electronic Accordion Championship.

GLUCK, CHRISTOPH WILLIBALD




Γερμανός συνθέτης  (2 Ιουλίου 1714 –15 Νοεμβρίου 1787που γεννήθηκε  κοντά στο Μπάυροϋτ και σπούδασε στην Πράγα, στη Βιέννη και στο Μιλάνο. Ένας από τους πιο κοσμοπολίτες συνθέτες του αιώνα του μαζί με τον Μότσαρτ. Έζησε στην Τσεχοσλοβακία, στην Ιταλία, στην Αγγλία,  στη Γαλλία, στη Γερμανία και τέλος στη Βιέννη. Έλεγε πως μαχόταν για την κατάργηση της "γελοίας διάκρισης ανάμεσα στις εθνικές μουσικές" πράγμα που το απέδειξε κι έμπρακτα. Μας έχει αφήσει μια μεγάλη σειρά από θαυμάσιες όπερες.  Δίπλα στη μαεστρία της μορφής και την ψυχολογική ερμηνεία του λιμπρέτου, πετυχαίνει μια εξαίσια απλότητα και φυσικότητα στην έκφραση. Για μεγαλύτερη αμεσότητα επικοινωνίας με το κοινό του μας λέει σε μια περίφημη φράση του: "πριν ασχοληθώ να γράψω μια όπερα προσπαθώ να ξεχάσω πως είμαι μουσικός".
Στο διάστημα 1741-1744 έγραψε αρκετές όπερες στο γνωστό τότε και αποδεκτό ιταλικό ύφος. Με την όπερα "Ορφέας και Ευρυδίκη" (1762) ανανέωσε τη μορφή της ιταλικής όπερας ακολουθώντας πιο πιστά το κείμενο και τη δράση του έργου και καταργώντας τις περίπλοκες ίντριγκες που χαρακτήριζαν την μπαρόκ - όπερα. Καινοτομία του ήταν επίσης η εισαγωγή της χορωδίας και του μπαλέτου στη σκηνική δράση - στοιχεία τα οποία αφομοίωσε από τη γαλλική όπερα. Προσπαθούσε να δημιουργήσει μια ιδανική μορφή όπερας. Το έργο του όμως δε βρήκε μιμητές. Επηρέασε όμως τις όπερες του Μότσαρτ, του Κερουμπίνι, του Μπετόβεν και του Μπερλιόζ. Έγραψε πολλές όπερες από τις οποίες αξίζει να αναφερθούν η Ιφιγένεια εν Αυλίδι (1774) - η Ιφιγένεια εν Ταύροις (1779) - Άλκηστη (1767).

πηγή: "Η μουσική μέσα από την ιστορία της" βιβλίο της γ' γυμνασίου (Σ.Βασιλειάδης-Α.Γλυνιας-Ι.Τσιαμούλης)

Orfeo ed Euridice
IPHIGENIE auf Tauris
Dance of the Furies
Alceste

Markovsko horo


ΜΑΡΚΟΣΤΑΜΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ




Ο Παναγιώτης Μαρκοστάμος γεννήθηκε στο χωριό Κυρτώνη (Κολάκα) Φθιώτιδος. Από την παιδική του ηλικία αγάπησε τη μουσική και λάτρεψε το παραδοσιακό δημοτικό τραγούδι. Σε ηλικία 7 ετών πήρε τα πρώτα του μαθήματα στο ακορντεόν και αργότερα στο αρμόνιο από τον δάσκαλο μουσικής της σχολής τυφλών στη Καλλιθέα Π. Λαμπρινάκο. Ενώ από την εφηβική σχεδόν ηλικία ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα βυζαντινής μουσικής από τον χοράρχη και μουσικοδιδάσκαλο Πρωτοψάλτη Γιάννη Αλεξάνδρου. Απόφοιτος σήμερα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών δεν έπαψε ποτέ να μας διασκεδάζει με το γνήσιο παραδοσιακό παίξιμο και την φωνή του σε πανηγύρια,πολιτιστικές και κάθε είδους κοινωνικές εκδηλώσεις τόσο στην περιοχή της Φθιώτιδας όσο και σε διάφορα μέρη της Ελλάδος σκορπίζοντας παντού το κέφι και τη χαρά..Μεταξύ άλλων διακρίσεων που έχει δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη διάκριση που έφερε στην χώρα μας τον Ιούλιο του 2007 όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο στο 15ο Παγκόσμιο φολκλορικό φεστιβάλ στο Βέρσακ της Σερβίας διαγωνιζόμενος ανάμεσα σε 15 συμμετοχές με το χορευτικό τμήμα του εκπολιτιστικού συλλόγου Αρκίτσας και με την συνοδεία του Βασίλη Γκορίτσα στο κλαρίνο τραγουδώντας παραδοσιακά τραγούδια από την περιοχή της Ρούμελης της Θεσσαλίας της Πελοποννήσου κλπ. Τον απολαμβάνουμε σε ένα σόλο ακορντεόν από το πρώτο του CD (Γλέντι στην Κολάκα) μια ζωντανή ηχογράφηση όπου μας διασκεδάζει παίζοντας την Βουλγαρα με ένα ξεχωριστό στυλ παιξίματος και αυτοσχεδιασμού.

συνέντευξη... 

Glover Gill & Tosca Tango Orchestra - La Cosa Pequena







Glover Gill βιογραφια

Γεια σας ομορφιές μου. Ο Glover Gill είναι ένας ολοκληρωμένος μουσικός και αυτοδίδακτος ακορντεονίστας. Θα ήθελα να τον γνωρίσετε κυρίως μέσα απο το άλμπουμ Waking Life.

Έυχομαι οι μουσικές μου επιλογές να γεμίζουν ευχάριστα την καθημερινότητα σας. Καλή εβδομάδα!

Michael Bridge





O Michael Bridge είναι Καναδός ακορντεονίστας. Στα 17 του χρόνια έπαιξε για πρώτη φορά στην ορχήστρα Boston Pops. Δίνει πάνω από εκατό συναυλίες το χρόνο σε όλο τον κόσμο. Παίζει κλασική μουσική, ποπ-ροκ, τζαζ και έθνικ μουσική…

http://www.michaelbridgemusic.com



καλή εβδομάδα να έχουμε.

Dimos Vougioukas,Nicolas Hauzeur,Mladen Mladenov,Benjamin Clement


Καλημέρα ομορφιές μου και χρόνια πολλά. Σαν σήμερα ...

306: Ο Μαξέντιος ανακηρύσσεται ρωμαίος αυτοκράτορας.
312: Ο ρωμαίος αυτοκράτορας, Μέγας Κωνσταντίνος, νικά το στρατό του διεκδικητή του θρόνου Μαξέντιου στη μάχη της Μιλβίας Γεφύρας στη δεξιά όχθη του Τίβερη. Την προηγούμενη μέρα είχε δει ως όραμα στον ουρανό ένα σταυρό με τις λέξεις «Εν τούτο νίκα». Ο Μαξέντιος πέφτει στο νερό και πνίγεται. Ετσι ο Μέγας Κωνσταντίνος μένει ο μοναδικός Ρωμαίος Αυτοκράτορας.
1492: Ο Χριστόφορος Κολόμβος φτάνει στην Κούβα.
1533: Η Αικατερίνη των Μεδίκων παντρεύεται τον πρίγκηπα Ερρίκο Β' γιο του βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκου Α'. Είναι και οι δύο δεκατεσσάρων ετών.
1636: Ιδρύεται το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, με πράξη του Γενικού Δικαστηρίου της αποικίας του κόλπου της Μασαχουσέτης.
1886: Γίνονται τα αποκαλυπτήρια του Αγάλματος της Ελευθερίας στη Νέα Υόρκη από τον πρόεδρο Γκρόβερ Κλίβελαντ. Είναι δώρο της Γαλλίας για τη 100η επέτειο της αμερικανικής ανεξαρτησίας. 1918: Α' Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Τσεχοσλοβακία κηρύσσει επίσημα την ανεξαρτησία της από την Αυστροουγγαρία.
1919: Ξεκινά στις ΗΠΑ η Ποτοαπαγόρευση. Το αμερικανικό Κογκρέσο εγκρίνει την ποτοαπαγόρευση, παρακάμπτοντας το βέτο, που είχε θέσει ο πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον μια μέρα πριν.
1921: Η συνδιάσκεψη των Μεγάλων Δυνάμεων μετά από ιταλικές πιέσεις κατακυρώνει ολόκληρη την Βόρειο Ήπειρο στην Αλβανία.
1923: Η κυβέρνηση του Μουσταφά Κεμάλ ανακηρύσσει τη δημοκρατία της Τουρκίας.
1940: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Η φασιστική Ιταλία επιτίθεται κατά της Ελλάδας. Το «ΟΧΙ» των Ελλήνων. Στις 3 π.μ. επιδίδεται από τον πρέσβη της Ιταλίας στην Αθήνα Εμμανουέλε Γκράτσι στον έλληνα πρωθυπουργό τελεσίγραφο με το οποίο η ιταλική κυβέρνηση ζητά «το δικαίωμα να καταλάβει δια των ενόπλων αυτής δυνάμεων ορισμένα στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους». Ο Μεταξάς αρνείται και απαντά, «λοιπόν, έχουμε πόλεμο». Στις 5:30 το πρωί αρχίζει στην Πίνδο η ιταλική επίθεση.
1941: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Παρά τα τρομοκρατικά μέτρα ασφαλείας των δυνάμεων κατοχής οι Αθηναίοι γιορτάζουν την πρώτη επέτειο του ιστορικού ΟΧΙ. Το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη καλύπτεται από δάφνες.
1944: Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Οι Γερμανοί ανατινάζουν κατά την υποχώρησή τους τη σήραγγα και το γεφύρι του Μπράλλου, καθώς και το γεφύρι της Παπαδιάς.
1954: Το Βασίλειο των Κάτω Χωρών (Ολλανδία) επανιδρύεται ως ομοσπονδιακή μοναρχία.
1958: Εγκαινιάζονται τα φράγματα του Αξιού και του Αλιάκμονα στη Μακεδονία.
1959: Τιθεται σε λειτουργία το μεγάλο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα.
1962: Λήγει η «Κρίση των Πυραύλων» στην Κούβα, που έφερε στα πρόθυρα πυρηνικού πολέμου ΗΠΑ και ΕΣΣΔ. Ο σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Χρουστσόφ διατάσσει την απόσυρση των σοβιετικών πυραύλων από την Κούβα, με αντάλλαγμα τη μη επέμβαση των ΗΠΑ στην Κούβα.
1969: Η κοινοβουλευτική διάσκεψη του ΝΑΤΟ καλεί την Ελλάδα να επανέλθει στη Δημοκρατία. 1971: Η βρετανική Βουλή των Κονοτήτων εγκρίνει την είσοδο της Μεγάλης Βρετανίας στην ΕΟΚ, δίνοντας λύση σε ένα πρόβλημα που κράτησε 14 χρόνια.
1982: Το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Φελίπε Γκονζάλες κερδίζει τις βουλευτικές εκλογές στην Ισπανία με απόλυτη πλειοψηφία (201 έδρες επί συνόλου 350).
1993: Στη Βρετανία, ανοίγει ο δρόμος για τη χειροτονία γυναικών κληρικών, ύστερα από δικαστική απόφαση.
πηγή: www.newsbeast.gr

La Cinquantaine




Εποχή της πολυφωνίας

- απο τον 9ο αιώνα μ.χ. ως το 1600 -

Κατά το 14ο αιώνα παρουσιάζεται η ακμή της πολυφωνίας με κέντρα στην Ιταλία, στη Γαλλία στην Αγγλία και αργότερα τη Γερμανία. Δημιουργείται το νέο τονικό σύστημα (μείζων και ελάσσων).  Το μεγαλύτερο όμως δημιούργημα της εποχής αυτής είναι η Αντίστιξη (δηλαδή η εξέλιξη της πολυφωνίας). Τότε δημιουργείται ο Κανόνας, η Φούγκα, η Λειτουργία,  το Μοτέττο (θρησκευτικού περιεχομένου), το Γαλλικό τραγούδι και το Γερμανικό χορικό που έγινε ο πρόδρομος για τα έργα των Μπάχ, Χαϊντελ και Μπετόβεν.
Κατα την εποχή αυτή δεν υπάρχει ακόμη εξέλιξη στην οργανική μουσική γιατι φωνές και όργανα παίζουν την ίδια μελωδία. Κατα το 1600 περίπου δημιουργείται το Μελόδραμα, το Ορατόριο και εξελίσσεται η Οργανική μουσική. Ο ι εκκλησιαστικές και ιερές παραστάσεις είναι η πρώτη πηγή της Όπερας. Τα θέματα δεν είναι μόνο βιβλικά αλλα παίρνονται και απο την αρχαία μυθολογία. Αυτή την εποχή αναπτύσεται και η Αρμονία (δηλαδή η μια φωνή συνοδεύεται απο συγχορδίες). Η Όπερα εξαπλώνεται απο τη  Φλωρεντία στη Ρώμη, στη Βενετία και στη Νεάπολη όπου με τον Σκαρλάτι ιδρύεται η Ναπολιτάνικη Σχολή που εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Στη Γαλλία αρχίζει το Εθνικό μελόδραμα με τον Λούλι και αργότερα δημιουργείται στην Ιταλία η Κωμική Όπερα.
Το ορατόριο δημιουργείται παράλληλα με την Όπερα και είναι ύμνος αφηγηματικός και δραματικός με βιβλική υπόθεση. Εκτελείται απο μια φωνή, χορωδία και ορχήστρα.

πηγή: μουσική γ' γυμνασίου ΟΕΔΒ 1981

Νικόλαος Αστρινίδης




Αποτέλεσμα εικόνας για νικόλαος αστρινίδης 

Ο Νικόλαος Αστρινίδης (6 Μαΐου 1921) είναι συνθέτης, αρχιμουσικός, πιανίστας, και
παιδαγωγός. Θεωρείται ένας από τους τελευταίους αντιπροσώπους της εθνικής σχολής
και από τους κορυφαίους Έλληνες συμφωνιστές της μεταπολεμικής περιόδου.


Έλληνας της Βαλκανικής Διασποράς, ο Αστρινίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Άκερμαν της Βεσσαραβίας στην Ρουμανία. Ο πατέρας του, μετανάστης από το Σκοπό της Ανατολικής Θράκης, δημιούργησε σημαντική περιουσία στην τσαρική Ρωσία. Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, κατέφυγε στη Βεσσαραβία, προσαρτημένη εκείνη την εποχή στην Ρουμανία, όπου παντρεύτηκε μια Ρουμανορωσίδα και απέκτησε τρεις γιους. Παρά την ισχυρή Ελληνική συνείδηση στην οικογένεια, κανείς δεν μιλούσε Ελληνικά. Ο συνθέτης μεγάλωσε στην κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα της μεσοπολεμικής Ρουμανίας και ήδη από την εφηβική του ηλικία έδειξε σημαντική κλίση στη μουσική. Ικανοποιώντας πατρικές επιθυμίες σπούδασε Χημεία στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου, ενώ ταυτόχρονα φοίτησε στο Ωδείο της ίδιας πόλης. Καταλυτική για την καλλιτεχνική του ανάπτυξη υπήρξε η επιρροή του Dinu Lipatti, που μόλις είχε επιστρέψει από το Παρίσι, και τού πρόσφερε ιδιωτικά μαθήματα στο πιάνο και τη σύνθεση.
Η έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου έφερε σύντομα χάος και στην Ρουμανία. Η Σοβιετική εισβολή του 1940 χώρισε την οικογένεια Αστρινίδη στα δύο. Μετά από κινηματογραφικές περιπέτειες, ο συνθέτης και οι γονείς του κατάφεραν να διαφύγουν στη Μέση Ανατολή. Ο Αστρινίδης κατατάχθηκε στην Ελληνική Βασιλική Αεροπορία και υπηρέτησε στην 335η μοίρα καταδιώξεων υπό τον θρυλικό Βαρβαρέσο. Τα δύο χρόνια που πέρασε στο μέτωπο της Λιβύης υπήρξαν τα πλέον δραματικά για την έκβαση του πολέμου. Ένας τραυματισμός στο πόδι και η ακόλουθη παρασημοφόρηση (Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων) έφεραν τον συνθέτη στο Κάιρο, την πλέον κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα του κόσμου. Εκεί ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως πιανίστας και συνθέτης, δίνοντας περίπου 80 συναυλίες για τα Ελληνικά και Συμμαχικά στρατεύματα. Το 1944 έλαβε το Πρώτο Βραβείο Πιανιστικής Ερμηνείας και Σύνθεσης στο φημισμένο Eisteddfod Festival με την Κυπριακή Ραψωδία και τον επόμενο χρόνο (1945) διηύθυνε στην Όπερα του Καΐρου το συμφωνικό του έργο Οιδίπους Τύραννος.
Μετά την αποστράτευσή του το 1947 πήγε στο Παρίσι, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Schola Cantorum παίρνοντας διπλώματα δεξιοτεχνίας πιάνου και σύνθεσης με βαθμό άριστα. Σχεδόν αμέσως άρχισε συνεχείς περιοδείες ως πιανίστας σε όλο τον κόσμο δίνοντας περισσότερες από 3000 συναυλίες είτε ως σολίστ είτε σε σύμπραξη με άλλους καλλιτέχνες. Συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τον βιολοντσελίστα Bernard Michelin και με τους βιολονίστες Christian Ferras, Henryk Szeryng και Jacques Thibaud, ενώ έχει ηχογραφήσει στους ραδιοφωνικούς σταθμούς των περισσότερων μεγάλων πρωτευουσών του κόσμου. Συμμετείχε, επίσης, στα Φεστιβάλ Αθηνών και Οχρίδας. Το 1949 ο μουσικός οίκος "Ricordi Ameri-cana" εξέδωσε έργα του για πιάνο. Η α' εκτέλεση του συμφωνικού του ποιήματος "Ο Πύργος της Μοναξιάς" δόθηκε στο Théâtre des Champs-Élysées, στο Παρίσι, το 1950 από την Οrchestre de la Société des Concerts du Conservatoire και αναμεταδόθηκε από το Εθνικό Δίκτυο της Γαλλικής Ραδιοφωνίας. Επίσης, το έργο του "Fantaisie Concertante" για βιολί και πιάνο εκτελέστηκε στην Salle Gaveau στο Παρίσι το 1951 και στο Φεστιβάλ του Αμβούργου το 1952. Στην τριετία 1959-1962 βρέθηκε σχεδόν μόνιμα στη Μαρτινίκα των Γαλλικών Αντιλλών, όπου ύστερα από εντολή της Γαλλικής Κυβέρνησης μαζί με την Colette Frantz ίδρυσαν και διηύθυναν μουσική σχολή, ενώ ο ίδιος ίδρυσε και διηύθυνε την Ορχήστρα Δωματίου των Γαλλικών Αντιλών. Από το 1965 και ως το 1986 ήταν διευθυντής της Φιλαρμονικής και της Μικτής Χορωδίας του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Τον επόμενο χρόνο (1966) παρουσίασε στα "Α' Δημήτρια" τα ορατόριά του "Άγιος Δημήτριος" και "Κύριλλος και Μεθόδιος". Στα πλαίσια της ίδιας διοργάνωσης εκτελέστηκαν το ορατόριό του "Ψαλμοί" (1968) και η "Συμφωνία 1821" (1971). Από το 1970 έχει πραγματοποιήσει 15 περίπου περιοδείες με την τριπλή του ιδιότητα στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος, ενώ διετέλεσε και μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της κίνησης για τη δημιουργία Όπερας στη Θεσσαλονίκη, διηύθυνε μερικές από τις πρώτες παραστάσεις της Όπερας Θεσσαλονίκης, ενώ αργότερα ίδρυσε και διηύθυνε τις παραστάσεις της Όπερας Δωματίου Βορείου Ελλάδος.
Από το 1979 διευθύνει τη Μαντολινάτα Θεσσαλονίκης και από το 1980 είναι διευθυντής του Μακεδονικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Έχει τιμηθεί με το Μετάλλιο του Τάγματος Γεωργίου Α' (1962). Είναι μέλος της Γαλλικής "Ένωσης Συγγραφέων, Συνθετών και Μουσικών Εκδοτών" (S.A.C.E.M., Παρίσι), της "Διεθνούς Εταιρείας Σύγχρονης Μουσικής"(Παρίσι) και της "Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών"- Αθήνα. Το συνθετικό του έργο, αναγνωρισμένο ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '40, περιλαμβάνει ορατόρια, συμφωνικά έργα, συνθέσεις για πιάνο, και μουσική δωματίου, σκηνική μουσική και τραγούδια, ενώ πρόσφατα αποτέλεσε θέμα διπλωματικής εργασίας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του  Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Συναυλίες αποκλειστικά αφιερωμένες στο έργο του έχουν δοθεί σε πολλές πόλεις του κόσμου.
Σταδιοδρομία
Η διεθνής σταδιοδρομία του Αστρινίδη (1947-1964) υπήρξε εντυπωσιακότατη, περιλαμβάνοντας περίπου 3000 συναυλίες σε τέσσερις ηπείρους, συνεργασίες με κορυφαίους σολίστ (Jacques Thibaud, Henryk Szeryng) και πρεμιέρες σε σημαντικές αίθουσες και φεστιβάλ. Οι συνεχείς μετακινήσεις όμως περιόρισαν τη συνθετική του δραστηριότητα. Μολονότι η εγκατάσταση στη Θεσσαλονίκη τον έκοψε από τη διεθνή σκηνή, τού πρόσφερε χρόνο να συνθέσει μεγάλα συμφωνικά έργα σε θέματα της προτίμησής του. Επίσης είχε την ευκαιρία να πρωτοπορήσει στη δημιουργία καλλιτεχνικών δεσμών με Βαλκάνιες χώρες, ιδιαίτερα τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.
Για 21 χρόνια διετέλεσε αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Δήμου Θεσσαλονίκης. Στις 14 Μαρτίου του 1990 έγινε συναυλία προς τιμήν του με τις Μαρία Τάνη, Έφη Χατζηδημητρίου και άλλες καλλιτέχνιδες από τη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει χορωδία με το όνομα του. Επίσης ήταν καλλιτεχνικός σύμβουλος στην Κυπριακή Ακαδημία μουσικής.  περισσοτερα...

 πηγή:βικιπαίδεια