Παραδίδονται ιδιαίτερα μαθήματα Ακορντεόν
αρμονίου, πιάνου, φλογέρας,
τραγουδιού για νήπια και παιδιά,
θεωρίας της μουσικής,
μουσικής προπαιδείας,
Μορφολογίας και Ιστορίας της μουσικής,
Ειδικού Αρμονίας, Αντίστιξης, Φυγής
Βυζαντινής Μουσικής
με διαφοροποιημένη διδασκαλία
(και μέσω διαδικτύου/online)


Προετοιμασία εισαγωγής σε Μουσικά Σχολεία

Στείλτε το μήνυμα σας στη φόρμα επικοινωνίας




Έκτορ Μπερλιόζ



portrait of Berlioz



Η προβολή της συμφωνικής μουσικής στη Γαλλία τον 19ο αιώνα είναι αξιόλογη χάρη στη νέα πνοή που δίνει ο Μπερλιοζ στην τέχνη της ενορχήστρωσης. Ο Μπερλιοζ δεν είναι μόνο ο μεγάλος δάσκαλος της ενορχήστρωσης αλλά και ένας από τους πιο πρωτότυπους συνθέτες για τον πλούτο της μελωδικής του έμπνευσης και την επιδεξιότητα του στη μουσική σκιαγράφηση χαρακτήρων. Με την αναβίωση της προγραμματικής μουσικής και την εισαγωγή του εξαγγελτικού μοτίβου (λάιτ μοτιφ) στη συμφωνική μουσική ανοίγει καινούριους δρόμους στη μουσική της εποχής του. Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του συνεχιστή του Μπετόβεν και δεν είχε άδικο τουλάχιστον για τη Φανταστική Συμφωνία του και τον Χαρολντ στην Ιταλία που συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με την Ποιμενική. Ουσιαστικά όμως μόνο το πρώτο μέρος των συμφωνιών του έχουν το μπετοβενιστικο συμφωνικό πνεύμα. Ο Μπερλιοζ τη συμφωνική ενότητα την πραγματοποιεί με την εισαγωγή του λάιτ μοτιφ η , όπως το έλεγε, της έμμονης ιδέας. Όπως του Μπετοβεν έτσι και η μουσική του Μπερλιοζ είναι η ηχώ της προσωπικότητας του. Τα έργα του, όπως το ομολογεί και ο ίδιος, είναι οι άμεσες αντιδράσεις των συγκινήσεων και των βιωμάτων του. Το καθένα αποτελεί και μια εικόνα από τη ζωή του, μια ρομαντική εικόνα στο ρομαντικό ύφος της εποχής, που ωστόσο είναι και το προσωπικό του ύφος.
 Άρχισε να σπουδάζει ιατρική, αλλά γρήγορα ακολούθησε τη φυσική του κλίση προς τη μουσική. Το ταλέντο του όμως μόνο τελευταία εκτιμήθηκε και ο Μπερλιόζ μπήκε στη χορεία των μεγάλων μουσουργών. Tο νεανικό του έργο Φανταστική Συμφωνία (1830) σημείωσε σταθμό στην ιστορία της μετα-μπετοβενικής συμφωνικής μουσικής. Το 1830 του απονεμήθηκε στην Ιταλία το μεγάλο Βραβείο της Ρώμης (Prix de Rome), αλλά η παρουσία του έγινε ιδιαίτερα αισθητή στη Γαλλία και στη Ρωσία. Άλλα έργα του: Μπενβενούτο Τσελίνι (μελόδραμα), ΤρώεςΡωμαίος και Ιουλιέτα και Καταδίκη του Φάουστ (δραματικές συμφωνίες), Η Παιδική Ηλικία του Χριστού (ορατόριο). Σ'ένα τελευταίο θριαμβευτικό ταξίδι στη Ρωσία παρουσίασε την όπερα Βεατρίκη και Βενέδικτος, της οποίας η υπόθεση είναι παρμένη από το έργο του Σαίξπηρ Πολύς Θόρυβος για το Τίποτα.
Φανταστική συμφωνία
Dies Irae

πηγές: ιστορία της μουσικής Karl Nef, Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Δεν υπάρχουν σχόλια: